Κυριακή 11 Μαΐου 2008

φωταγωγώ σκοτεινά μονοπάτια...


Νυν και Αεί Προσμονών
και προσωρινώς στερημένων Αφών...
...Αμήν!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ολισθαίνουν παράξενα οι λέξεις σου
σα σε χλόη στιγμών
των κατηφορικών πόθων παπαρούνες
προσμονή αφής...
αμήν

Τ.

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

Τ.,

λάδια επίτηδες ριγμένα
γύρω από τη σκάλα
μη βρούμε τα άστρα ρημαγμένα
και πάμε εμείς για άλλα...

φιλί μιας στιγμής παπαρούνας για να ξεχωρίζει από της χλόης τις άλλες στιγμές!

Μαρια Νικολαου είπε...

εγω παλι θα ελεγα πως ξερεις να τις βαζεις σε σειρα, κι εκεινες να ακουν..

Γιώργος Ποταμίτης είπε...

στη σειρά μου περιμένω Μαρία κι εγώ
μόνο που ακούω στο όνομα "ζω"...

...μα δεν το ξέρουν και με φωνάζουν αλλιώς...

και με ένα όνομα άλλο επιζώ...